Het ging al bijna mis voordat de wekker ging. Die ging namelijk net op het moment dat ik Tijs vd Brink ergens op een donkere parkeerplek oppikte.. de wekker was ingesteld op de afgesproken tijd, en niet op de ‘wakker worden wakker worden tijd’ ..
Gelukkig maakte iets me wakker. De kou, de zin in 2800 hoogtemeters in 98 km? Het bleek de koudste 6 oktober ooit te gaan worden. Nou ja, beter dan een hitte record in juli.
In Langenberg aangekomen kwam Jan Feenstra ook al vlotjes aanrijden, en stond naast ons geparkeerd. Jan had dienst, dus moest snel weer naar huis. Even de Langenberg marathon rijden, punten pakken, genieten en weer terug. Als dat geen liefde voor de sport is.
Jannitta en Helmuth kwamen ook aangelopen, en zij waren in voor de halve, wat in Langenberg 2/3 van de marathon is. Geen half werk dus..
Ook bij hun ging het bijna mis. Ze hoorden dat de start 10:30 zou zijn, maar dat was gewijzigd in 10 uur. Dat lekkere chill bakje Duitse Autobahn drap wat ze ‘genoten’ leidde opeens tot een haastige uitpak en aankleed sessie.
Jan en Hans hadden het volle arrangement aangevinkt, met als hoger liggend doel het eindklassement van de SforZ Cup Cat 40+ voor team RMM op 1 (Arjen), 2 (Jan) en 3 (Hans) te bezetten. Als we dan vooraan reden bij de Nederlandse bikers van onze categorie zou het slim zijn bij elkaar te blijven om beide de punten maximaal te pakken 🧐😉. Eerst maar eens kijken hoe het gaat voordat we de plannen uitvoeren. Maar je weet het: zonder plan… precies.
Vlak voor de start ging het opnieuw bijna mis. Op aangeven van een op een ‘official’ lijkende Duitse vriend van de organisatie hadden we de flessen en de RMM Totemflessenpaal op een mooi plekje neergezet. De flessen bleken niet echter op de doorkomst te staan.. Kwamen we kort voor de start achter.. Als een malle net op tijd de RMM Totemflessenpaal elders geplaatst en daarmee meteen warm gereden. Hij stond namelijk berg op.. Was nodig ook, dat warm rijden. Wind en koud. Iets met 4 max 7 graden 🥶. Beenstukken, armstukken, lange vinger handschoenen, mutsen, overschoenen. Van alles gezien bij de start.
We stonden door de verplaatsing van de flessen niet meer lekker vooraan, maar na wat gedrang en geprak en na 100 meter al ‘en groupe’ verkeerd rijden, reden we al snel aardig op onze plek. Helmuth was ook weg geschoten alsof de 1500 meter speedskaten was gestart. De kou, hij zal wel ergens een connectie gemaakt hebben dat het meer op schaatsen leek dan biken in de zomer. Maar Helmuth zou bij Jannitta blijven en wachtte Jannitta op.
Jan en ik vervolgden onze ’track’, en ergens bij de lange monsterklim waar de ronde mee begint, kwam Tijs vd Brink aansluiten. Gezelligheid. Het parcours bleek op delen aardig nat en daarmee ook erg vet. Hele plakken zwarte klei op de banden en frames, beetje glibberen. Maakte deze niet al te technische race toch nog wat spannender.
Na ronde 1 bedachten we dat we wel eens vooraan konden rijden voor de SforZ cup, en toetsten dat ff bij een Nederlands ogende renner die in ons groepje zat. Hij had immers iets met .NL op zijn shirt staan. Jan toch maar ff gevraagd. Ja, was NL, maar geen cup deelnemer. Mooi, weten we dat. Dus strategie erbij gepakt: bij elkaar blijven voor de optimale punten verdeling, geen te hoge risico’s qua inspanning. Want L’berg is een killer, een wurgslang. Maar Jan is Jan. Die is op z’n best als ie lekker door kan duwen. Op kop. Hij had ook haast. En zo geschiedde. Tijs en ik er achteraan. Gezellige boel was het, gelukkig maar want drie ronden in de donkere bossen met een ijskoude wind is niet altijd een pretje. Alhoewel we v Jan alleen z’n achterkant en af en toe z’n gezicht zagen als ie keek of we nog wel van de partij waren 😁.
Op een gegeven moment vroegen anderen die soms tijdje meereden of die we oppikten wat ‘die gast vooraan voor ontbijt had gehad’. We verzwegen maar dat ie apotheker is, hiermee niets suggererend. Wel dat ie weekend dienst had en ‘zsm naar huis wilde’. Ronde drie Jan geopperd toch maar ff een paar minuten later op de dienst te komen, en ach, Jan paste zich aan. Fantastisch.
Na de finish wilde Jan toch wel zsm naar huis, dus voor de finish afgesproken dat ik de sprint zou ‘winnen’, en zo de podium ceremonie zou doen als daar sprake van was. En zo ‘won’ ik toch een keer een sprint, en kon Jan net zo hard als ie de hele dag al reed naar zijn collega’s en patiënten.
Zonder Jan z’n inspanningen was dit resultaat niet mogelijk geweest 👍👌. De volle 1000 punten en ‘1000 -/- een paar seconden aan punten’ opgehaald voor de cup. Een echt RMM team spirit. En het lijkt dat we p1, 2 en 3 voor de SforZ cup 2019 gezekerd hebben ☑. Helaas bleek voor de dag uitslag van de marathon zelf dat ze de senioren 2 en 3 hadden samengevoegd. Anders was het voor vandaag plek 1 en 2 40+ geworden en 3 voor medereis genoot Tijs bij 50+. Die viel nu naast het podium, evenals Jan. Het was een bijzondere organisatie vandaag… De sfeer was er niet minder om.
Bij de finish waren Jannitta en Helmuth uiteraard ook van de partij, en wachtten ons aanmoedigend op. Gaaf! Jannitta mocht ook naar het podium. Platz 2. Hopla.
We kijken terug op een avontuurlijk, lang en gaaf marathon seizoen welke begon in Apeldoorn en eindigde in Langenberg. Mooie ritten, samen genoten en ook nog eens fantastische resultaten. Op naar de Veluwse Wintercompetitie met straks een nieuw tenue met een deel van onze huidige sponsoren en verwelkomen we een aantal nieuwe sponsoren. Nu al zin in!
