Daar staan we. 2 pelotonnetjes oude en nog wat oudere mannen. Klaar voor een uurtje mtb plezier in de kou. De 40 plussers mogen eerst, formeel jagen de 50’ers 2 minuten later de jeugd van de 40’ers op.
De man van de organisatie had het kennelijk koud want er begon een soort van onderhandeling over de tijd tussen de start van de 40’ers en 50’ers. Hoe langer hoe beter was ons voorstel. We willen graag wat ruimte. We verloren. Het onderhandelen verwerd tot een mededeling: 1 minuut inclusief vooraftrek van de onderhandelingstijd. Een gat van een minuut is niet dicht te rijden. Een Alpencol die nog een minuut duurt is eeuwig. Deze winterse minuut ? ‘ 1,2,3 start u maar’.
Stond ik aldus nog m’n powermeter te kalibreren. K. Keuzes maken. Waar kwamen we voor? Precies. Podium of J.
Snel in de pedalen. Teammaat Jan Feenstra naast me vloog uit de startblokken. Letterlijk dan, want z’m ketting knapte in twee. Wel eens die ervaring gehad? Nou dan weet je het. Zwieperen. En jawel, ik bleek geselecteerd om Jan’s “smak’ te dempen.
Allemaal dikke prima en dat doen we graag en met liefde maar ondertussen was er al een pak jongeren van 50 uit de startblokken. En dat klinkt misschien traag, maar kom maar eens kijken. 50 is het nieuwe 40. Dat is het nieuwe 30. Dus tel maar uit of door. Die gang zit er goed in.
De twee usual suspects voor een podium plek waren in ieder geval samen ribberdebie.
De andere verdachte vergeet nooit meer de batterij van zijn SRAM AXS shifter tijdig te vervangen. Ik heb hem hartelijk bedankt. Dat betekende wat minder gedrang voor een podium plek, na mis gegrepen te hebben in Harderwijk (4e). Maar dan moest ik wel als de sodemieter opschieten.
Op de pedalen dus. Maar wat is dit? Bocht, trappen, trappen, bocht, trap, bocht. Steen, drop, bocht, trap, rem, klim, .., .. Het leek in beginsel op een mix van BMX, Pumptrack en XC. Zodra een gaatje ontstaat direct ‘erlangs’ poefen. De voorwaartse drang was onstuitbaar. Het eerste gaatje, sorry. Beetje te lomp in de bocht vol erin gekwakt. Wat gemopper en excuses. Blijft wel een race he. Zondag nadien vd Poel gezien? Precies.
De baan bestond dus uit nogal wat bochten in alle soorten en maten. Vlakke, kom, stijgende, dalende, terugzwiepende en s bends. En andere mij niet bekende varianten. Met hellingen, afgrondjes, drops, pumps, stenen, lanceer installaties en landingsbanen. Buiten het hek was het in het aanpalende bos even een fijn strookje jakkeren met een heel gemeen glad en verstopt stronkje mooi een metertje voor die scherpe bocht. Never a dull moment dus. Iets verderop een boom exact in de buitenbocht. Het blijft een landelijk gebied. Niet naar kijken!!
Het elkaar de ruimte geven viel al met al wederom goed mee. Toch altijd een thema op dit soort parcoursen waar 68 briesende mannen met baarden, (half) kale koppen, rimpels, brillen en soms allemaal in 1 persoon elkaar bestoken op een 3 km kort parcours.
Door al dat gedraai en gekrioel had ik door die wat verstoorde start niet zo’n beeld op nummer 1 en 2. Ergens had ik door dat ik op 3 reed, vraag me achteraf niet waarom. Overal reden of beter draaiden mannen. Op enig moment doemden de eerste ‘ laatsten’ van de 40’ers op. Eigenlijk maakt dat het leuk en minder eenzaam, want los van een ‘ mag ik er langs’ gevolgd door een ‘ bedankt en veel plezier’ geeft dit ook altijd weer een richtpunt of net een mini battle om net voor die ene technische zone er voorlangs te floepen. Vaak zijn het ‘oude’ bekenden die je nog kent van de voorgaande categorie. Ze worden vanzelf gepromoot tot de 50+ klas. Gewoon doorademen.
Eigenlijk zou het dikke prima zijn om de beide categorieën tegelijk te laten starten. Misschien is het dan even dringen in het begin, maar er ontstaat voor iedereen denk ik een leukere, interessantere en beter met elkaar vergelijkbare groepjes renners rijdende voor wat ze waard zijn.
Alhoewel je dan misschien weer niet weet wat je plek in je categorie is als alles door elkaar rijdt. Maar dat is bij een marathon ook weer zo. Ieder nadeel. Precies. Het zal allemaal wel bij het oude blijven.
Na een paar ronden boog m’n matige enthousiasme over het parcours steeds meer om in dikke pret. Het was eigenlijk net een grote achtbaan. Na een kleine 60 minuten werden we afgevlagd en was de 3e stek binnen. Een kleine 22 sec van plek 2.
Post race was net zo gezellig als pre race. Veel bekenden. Veel verhalen. Mooie contacten. Genietende mensen met aanhang op een koude grijze namiddag in Oldebroek. Het circus strijkt straks neer in Nunspeet. Mijn favoriete parcours waar ik helaas absent ben. De volgende afspraak voor mij is Lunteren met z’n verschrikkelijk zware parcours. Eerst maar even nagenieten van dit uurtje afzien.
Bart van Dieren en Klaas Bakelaar reden ook mee. Bart won bij de jeugd 40+. Bart is op weg naar de eindoverwinning van de VWC 2023.
Klaas reed een sterke wedstrijd met ‘mooie waarden’. Helaas een keer in de verdrukking geraakt en net als Jan op het einde gedoe met de ketting stonden een verdiende klassering in de weg.
#Topvorm #CadoMotus #TorqFuelled #SquirtLube #Viscum #9thWave #RavenBikeFitting
