Na een moeilijk laatste kwartaal 2019 was het weer tijd om mijzelf op te laden voor een koersje: een uurtje rammen op een XC wedstrijd in Nunspeet. In de weken voorafgaand regelmatig getraind te hebben op technische elementen bleek dit verrassend genoeg op deze laagdrempelige wedstrijd van pas te komen, later meer.
Niet alleen ik maar ook mijn 2 kinderen staan aan de start van deze competitie dus in de avond voorafgaand is heel huizes Bakelaar in beweging om voor te bereiden op de wedstrijd. Tegenwoordig met de tassen van Cádo Motus is dit vrij gestructureerd en kleding wordt netjes klaargelegd. Iedereen heeft veel zin maar eerlijk is eerlijk: ik was erg gespannen omdat het al even geleden was.
De volgende ochtend met heerlijk weer op de fiets naar Nunspeet. Kids en Doriene met de auto. Na een ochtend druk de kids gecoacht te hebben zag ik in eens Inge. Leuk! Zij ging net als ik haar eerste wedstrijdje rijden en samen hebben we verkent. Morgens had ik al wat foto’s geappt zodat de rest van RMM zich kon voorbereiden op het parcours: Veldrijden met zandstroken, draaien/keren op lage snelheid en een heuse boomstam incl chicken-run. Rest van het parcours was doorrijden met wat leuke korte klimmetjes.
Tijdens het inrijden merkte ik al dat dit mij wel lag en ik kreeg steeds meer zin om te starten in plaats van spanning.
Samen met Daan hebben we Inge aangemoedigd en zagen we al dat de boomstam verschil ging maken. Draaien en keren werd opletten met de wortels dus niet te hoog in ademhaling hierin voor de juiste concentratie. Het gaf me vertrouwen en het was zover om in te rijden. Na een rondje had ik het plan in m’n hoofd: zandstrook uitklikken om zo goed mogelijk het draai en keerwerk te doorlopen. Maar het mooiste van de dag kwam uit Daan: “pap rij vlakke rondes en ga niet te hard van stapel. Probeer de laatste ronde het hardst”.
Vlak voor de start was iedereen aanwezig van RMM, Doriene en lotte waren ook terug gekomen om mij aan te moedigen. Wat gaaf en wat een energie geeft dat. Start ging goed, gematigd. Eerste 2 rondes was chaos maar ik reed beheerst en genoot volop van alle support maar ik wilde die boomstam kunnen nemen om mijn energie te kunnen sparen. Dat was nodig in het treintje waar ik in reed. Technisch kwam ik op adem, vlak en rechtuit was opletten. Ondertussen geschreeuw van aanmoedigingen door familie en vrienden RMM. Wat een boost gaf dat tussendoor in de wedstrijd zeg! De wedstrijd kreeg langzaamaan ritme en ik zag fouten ontstaan in mijn trein, interessant maar ik werd ook vermoeider. 3e keer zandstrook en bij draaien en keren zag ik moeizame actie’s. Ik liet een gat vallen voor de boomstam en kon hem nu springen. Gaaf en de reacties zijn dan echt tof daar. In de laatste ronde bleek dat het plan werkte want ik zat nog in het treintje en ik wilde losrijden maar hoe? Vlak was er 1 sterker als mij. Bij het draaien en keren gleed hij weg opletten! Vlak voor de boomstam zag ik hem al anders benaderen en jawel hoor hij ging hem nemen ipv afstappen. Vol op de stam af maar ook vol met zn tandwiel in de boom. Rakelings sprong ik in split second rechts over de boom, door de bosjes, op de achtergrond opmerkend door een toeschouwer: “deze hebben we vandaag nog niet zo gezien”, volle bak demarrerend weg. Dit was m’n kans en nu rijden! Finishlijn in zicht en ik had een gat. Het was voldoende om hem voor te blijven.
Zeer tevreden over het verloop en Daan zijn advies opgevolgd door vlak te rijden en dat is gelukt. Beste uitslag tot nu toe in een VWC maar belangrijker: een heerlijke wedstrijd gereden.
Bijgekomen en wel hebben we Arjen, Anne, Jan en Hans flink aangemoedigd. Arjen moest 2e deel van de wedstrijd even herpakken en dat deed hij fantastisch. Schoof 2 plekken op en werd mooi 2e. Anne had niet zijn dag en moest helaas uitstappen met keelproblemen. Jan en Hans hadden alles op een waas en zagen alleen elkaar, wat een RMM battle zeg pfff. In de laatste ronde zat Hans al een hele evaluatie door te nemen met Jan. Hele gesprekken die we als toeschouwers konden volgen….Hans!!! Als je kan lullen kan je ook harder fietsen!!!
Met een kusje aan de welbekende boomstam vertrok hij ergens achterin en finishte 7e voor Jan die dus mooi 8e werd.
Een wedstrijd vol met gezelligheid en betrokkenheid. Vele aanmoedigingen maakte het voor iedereen die reed een stukje lichter en gaf het ook een boost. Geslaagde dag.
Uitslagen:
Arjen 2e cat 10
Hans 7e cat 10
Jan 8e cat 10
Inge 15e cat 12
Klaas 11e cat 9
En toen weer samen met Hans op de fiets naar huis.
