Veluwse Wintercompetitie 2019/2020 – Loenen

Eindelijk, de dag van Loenen is aangebroken.. na veel mooie verhalen en ontplofte groeps app, was het de beurt aan mij (Merlijn) om eens te mogen proeven van de Veluwse Wintercompetitie. Met een open blik met gezonde spanning de ochtend rustig opgestaan, alles klaar? Welke kleding, nieuwe banden, is dat wel handig? Moet er nog een gelletje mee, hoe laat zou ik vertrekken? Toch heel veel zin om een uurtje te gaan fietsen in Loenen vandaag! Gekozen voor lang-lang, zonder extra warme onderkleding. Op tijd naar de locatie gereden om het stuurbord af te halen en al wat sfeer te proeven van deze, voor mij, nieuwe discipline. Stuurbord binnen en nog even terug naar de auto, daar aangekomen komen de eerste teamgenoten er ook aangereden. Laatste vragen nog even afvuren en op om wat km’ers warm te fietsen, aansluitend een verkenningsrondje over het parcours.

Alle geluiden riepen dat het één van de zwaardere parcoursen is van de VWC, dacht bij mijzelf even; fijn, gelijk een goede uitdaging en test!
Aansluitend van de verkenningsronde in het start vak gaan staan tussen de grote mannen, prachtig gezicht al die koppies aan de start! Was ik er klaar voor? Nog snel even wat lucht uit de voorband; 1,5 bar is toch echt teveel voor deze ondergrond en in de bochten kon je anders wel eens gaan schuiven, helemaal omdat ik nog geen meter met de nieuwe banden had gereden.

Bij de start nog een leuke verassing van de naar Loenen afgereisde supporters! Motivatie ten top en BAM! Gaan! Er wordt hard gestart door de RMM trein en kom in de eerste bocht een beetje in de verdrukking en kan geen aansluiting vinden bij al dat geweld voor mij. Snel bedenk ik mijzelf dat ik m’n eigen tempo moet zien te pakken en het eerste stuk maar even met de massa mee te rijden, ruimte komt er vanzelf en eerst de voorgangers maar wat op te laten branden. Op driekwart van de route was een klein dropje verstopt, met vervolgens een switchback tussen twee bomen, gezien de verkenningsronde dacht ik nog, opletten bij deze en je raad het al, pak met mijn heup toch nog eventjes het laatste boompje mee, auw.. maar geen noemenswaardige schade dus gas erop en door.

Tweede ronde in en het deelnemersveld begint zich een beetje te vormen, fiets met een paar gasten redelijk hetzelfde tempo en merk op de klimmen dat ik iets sterker ben. Rustig gezocht naar stukken waar ik er de volgende ronde wel voorbij kan gaan. Volgende rondes wordt er inderdaad een aantal fietsers opgerakeld en zie een bekend RMM pakje en geef nog wat extra gas, Helmuth in zicht en weet dat hij een power starter is! Bij hem in het wiel gekomen blijf ik er even achter om op adem te komen en erna over te nemen. Jammer genoeg kon hij niet volgen, niet helemaal fit en besloten om de race niet helemaal uit te rijden. Naar het lichaam luisteren is ook belangrijk! Even later in de ronde kom ik weer bij de mighty switchback tussen de bomen en zie ik Bart naast zijn fiets in mijn ogen zijn ketting erop te gooien. Riep nog iets van, alles goed? Bart hard een beste klapper gemaakt en na een tijdje gestrekt te hebben gelegen, opgekrabbeld om zijn wedstrijd weer te vervolgen! Bikkel Bartje weer!

Tussendoor al weer de volgende ronde in en het tempo is nog steeds moordend hoog! Ergens op het parcours staat Hans bij onze fantastische supporters en fotograven, aanmoediging en de motivatie blijft hoog. Hans blijkt in een val partij terecht te zijn gekomen en moest helaas de wedstrijd staken om later goed verzorgd te worden. Ergens net voor de vijfde ronde word ik nog even op scherp gezet met een stuurfoutje en kan nog
net de fiets in bedwang houden, even scherp zetten en door! Ronde vijf ging als een speer, hierin kan ik wat beter terug in het veld komen en weer een paar man bijhalen. Na deze snelle ronde begin ik de maaginhoud wat te voelen, shit, toch iets teveel naar binnen gepropt. Het is dan ook een totaal
andere discipline, geen marathon van veel kilometers. Gelukkig kan ik alles binnen houden en probeer mijn tempo vol te houden en zo heel af en toe een slok water te nemen, wat best moeilijk is met al dat draaien, klimmen en de korte strakke afdalingen. Ik blijf sturen en hoop dat ik netjes op de fiets blijf zitten, op een klein stuurfoutje na blijft alles binnen de perken! Zelf niet op een rondje gezet, nee! Merk dat ik andere fietsers op een rondje ga zetten, heerlijk! Dat voelt lekker, zonder enige vorm van red bull, geeft dat ook een beetje vleugels!

De laatste ronde bel hoor ik al gaan en kan bijna aan mijn laatste ronde beginnen, slok water en kan het bidonnetje afgooien, thanks! En krijg nog de laatste motiverende woorden toegeroepen! Werkelijk geen idee waar ik mij bevind in de wedstrijd! Laatste ronde in en wetend dat het nog een
kleine acht minuten rammen is en op de fiets blijven zitten! Ik blijf rustig en kan nog een paar achterblijvers inhalen en ga met volle benen op de laatste meters af! Finish!

Bij de finish staan alle toppers die voor mij gefinisht waren en verwelkomt door de support, even uithijgen over het stuur en terug kijkend op een geslaagde eerste wintercompetitie wedstrijd.
Gezien de uitslagen heeft het team er weer een fantastische dag van gemaakt! En weer een mooie indruk achtergelaten bij de VWC, het enthousiasme en plezier straalt er van af. Eigen prestatie mag er ook zeker wezen, trots en genoten van alles! Wat een mooie aanvulling tijdens het winterseizoen!!

Met een super knappe prestatie van Arjen kan het rijtje worden aangevoerd!
1 e Arjen Feenstra
4 e Jan Feenstra
5 e Patrick van Kampen
7 e Anne van Leeuwen
9 e Merlijn Visser
24 e Bart van Dieren (ondanks harder klapper)
DNF Hans Raven (valpartij)
DNFHelmuth van den Brink (niet fit)

Wat een ervaring, dit smaakt naar meer!!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *