Nadat ik er op de valreep in de ochtend nog een nieuwe achterband op had gegooid, was ik (Bart) klaar om de thuiswedstrijd te gaan rijden. Erik Heidenrijk pikte me bij mij thuis op en samen fietsten we via de mooie groene MTB route naar de inschrijving. Bij aankomst werd er door een andere categorie al volop getreden; de sfeer zat er al goed in! Veel gezelligheid en een brandende vuurkorf voor de nodige warmte. Ik had me online al ingeschreven, dus kon zo mijn startnummer afhalen. Alles liep gesmeerd. Bij de inschrijving waren daar ook de andere teamgenoten. Bijna iedereen was er, wat het nog leuker maakte. We gaan een RMM trein laten zien dacht ik!
Het was heerlijk fris en het parcours zag er super goed uit. Al snel mochten we de track op om de boel te verkennen. Dat deed ik dus ook graag; helm op en gaan! Iedereen had er zin in en het parcours lag er geweldig bij, met een paar mooie stroken waar inhalen geen probleem was. Het rondje was mooi van lengte en er zat veel afwisseling in.
Eenmaal bij het startvak stond het grootste deel van het team al vooraan opgesteld, dus werd het tijd om aan te sluiten. De wedstrijdspanning zat er goed in, dit kon je aan de gezichten en houding van iedereen wel aflezen. Ik was dus niet de enige die er veel zin in had. 5 min voor de start bedenk ik me, dat die beenstukken toch uit moeten, dus zo gezegd zo gedaan. De timing had beter gekund, maar dit brak wel mooi een beetje de spanning en gaf voor iedereen wat afleiding (zie foto). Eenmaal weer op de fiets kwam de volgende verrassing. De shifter van de fiets van Patrick breekt spontaan af. Hoe dat toch kan?? Helaas voor Patrick dus geen race. Echt balen!
Het sein wordt gegeven en het geweld breekt los! Helmuth en Arjen gingen als een speer, waarbij volgen al een kunst op zich was. Ik ben goed weg en zit in het 4e wiel. En ja hoor, een lang lint met rood/zwart! Ik kon goed mee, maar merk dat de achterband wel wat zacht is, (wringen in de bochten). Niet aan denken en gaan! Arjen lag op de 2e plek en was niet te houden! Hans en ik waren aan elkaar gewaagd en konden een poosje samenwerken. Na een paar ronden nam Anne het stokje over van Hans en reden Hans en Jan verder met elkaar op.
P2 
P3 
P4 
P5+6 
P<10
Halverwege het parcours stonden mijn vriendin met mijn kinderen ons aan te moedigen en kon ik volgens mijn zoontje wel een raket gebruiken en moest er nog wel een tandje bij. Een eindje verderop werden we ook vol aangemoedigd door Jannitta en Inge, het voelde als wind in de rug. Met nog 2 ronden te gaan kon ik niet harder en moest ik Anne laten rijden. Die man had de kolen vol aan het branden en was niet meer te houden. Ach, ik reed op plek 4 en was aan het genieten, dus geen probleem. De uitslag was geweldig; allemaal RMM mannen in de top 10. Lekker nagenieten en op naar Apeldoorn.
gaaf
mooi stukkie bart
leuk om zo te kunnen volgen