Afgelopen zaterdag was het weer zo ver: De Veluwse Winter Competitie werd georganiseerd door Bar End Apeldoorn. Samen met Helmuth gingen we goed aangekleed die kant op. De dag begon nogal koud en waren op alles voorbereid. We hadden onze nieuwe rugzakken van Cádo Motus helemaal vol gestopt met allerlei soorten kleding. Eenmaal aangekomen zagen we dat de zon de overhand had gekregen in het Orderbos. Er waren flink wat rijders die zelfs “kort kort” reden. Maar toen wij aan het einde van de middag aan de beurt waren daalde de zon, dus waren we toch wel blij met onze arm- en beenstukken. Een enkele gek stond nog in het bevroren startvak zijn beenstukken uit te trekken, maar gekken heb je altijd, ook in je eigen team…
20 minuten voor de start stond de RMM trein al over dwars geparkeerd op de startlijn. We waren er weer klaar voor. Helmuth, Bart, Anne, Jan, Hans, Arjen en ik stonden klaar om weggeschoten te worden. Na het startschot (fluit, klinkt zo lullig) schoten we dan als raketten op de eerste bocht af. Ik merkte al gauw dat ik een goede start had, alleen Arjen Feenstra en Mark Schepp zaten voor mij, prima plekje dus. Tijdens het eerste rondje hoorde ik wel telkens een ratel van een andere rijder achter mij, ik had geen idee wie het was, maar op een lang recht stuk kwam ineens teamgenoot Hans Raven voorbij, dat was dus de ratel die al een tijdje achter mij zat. Samen konden we Arjen nog 1 rondje volgen, maar toen we de eerste achterblijvers tegenkwamen, deed Arjen er een schepje bovenop.
Het andere Scheppje, was al gevlogen, dus Arjen kon een zich volledig richten op uitwringen van zijn teamgenoten. Het inhalen van de achterblijvers kost dan te veel energie om in te stappen in de Feenstra-expres. Ik begon toen bewust aan mijn eigen race, het gat met Arjen werd langzaam groter, maar Hans zat er nog mooi tussen. Dit werd mijn doel. Ik zag hem langzaam dichterbij komen en nadat Hans volledig uit de pedalen moest in de zandbak, zat ik gelijk weer in zijn wiel, ik had gevoel dat ik kon overnemen, maar nadat ik dat 1 keer probeerde, gooide Hans meteen de deur dicht en ging het tempo weer omhoog. Voor mij de ideale locomotief naar de finish, onderweg kon ik af toe nog wat roepen naar wat teamgenoten. Ik was echt aan het genieten, zelfs tijdens het afzien.
Hans en ik reden dus voor plaats 3. De laatste bocht kwam eraan, deze had ik al een paar keer geprobeerd door bewust de binnenbocht te nemen, deze liep iets scherper, maar geen blubber in de bocht, dit was dus mijn laatste kans om Hans voorbij te gaan. Ik wist dat ik daar goede grip zou hebben, en alle ruimte om te sprinten. Na het inzetten van de binnenbocht kon ik snel op schakelen en volle bak door sprinten op de finish. Op de finish had ik een half wiel voorsprong op Hans. Hiermee was mijn 3e plaats in Apeldoorn een feit. Het was echt genieten deze middag: Heerlijk afzien en het hele RideMyMTB team stond in de top 10:
- 2e Arjen
- 3e Patrick (ikke dus)
- 4e Hans
- 5e Jan
- 6e Anne
- 7e Bart
- 9e Helmuth
Mooie uitslagen dus op een fantastisch uitgezet parcours. De vele vrijwilligers zijn er weer druk mee geweest, inclusief onze eigen Helmuth. Dank voor jullie inzet. Het was weer perfect georganiseerd. Op naar Loenen.
