Wat in eerste instantie een lekker relaxte marathon leek te gaan worden (voor zover een marathon relaxt is), was de voorbereiding voor de wedstrijd alles behalve relaxt. Het begon met een mailtje van de organisatie dat Nederlandse licentie rijders niet welkom waren. Fijn zo’n mail anderhalve dag voor de wedstrijd… Na flink wat heen en weer geappt te hebben kwam gelukkig eind van de vrijdagmiddag het verlossende woord; iedereen mag starten!
Arjen en Inge gingen zaterdagochtend in alle vroegte richting Sundern. Klaas reed met Jan mee en Bart kwam ook met eigen vervoer. Na de startnummers opgehaald te hebben werd de auto geparkeerd bij de finish. Dat is altijd een dingetje bij deze marathon. Start en finish liggen ongeveer 10 km uit elkaar… Maar goed, het was mooi weer dus geen probleem. Bidonkrat neergezet bij het begin van de 2e ronde en daarna rustig aan richting de start gefietst. We waren mooi op tijd. De startstraat (leek wel 1 km lang) was nog helemaal leeg. We gingen relaxt in het startvak staan (mooi vooraan) maar werden al snel weer door een meneer van de organisatie uit het startvak verwijderd. We mochten er pas weer in toen een andere meneer een startlijst had en we afgevinkt konden worden. Oftewel, een vinkje op de lijst en een vinkje op je stuurbord. Keurig. Niks aan de hand… Totdat… Stress bij Arjen… De batterij van de AXS derailleur gaf een rood lampje! Ai.. schakelen is wel handig tijdens een marathon. Was er iemand met een reserve batterij? Kon de batterij misschien opgeladen worden? Helaas. Niks van dat alles. De batterij gepoetst en teruggeplaatst en zowaar, het lampje wat groen! Pff… Gelukkig maar.
De wedstrijd kon beginnen! En voor de data mensen: geschakeld wordt er in een marathon, 1451 keer op precies te zijn. De start was achter een neutrale wagen en over het asfalt. Bart, Jan en Arjen stonden mooi vooraan en konden ook op een prima plek beginnen op het offroad gedeelte. Jan moest Bart en Arjen laten gaan in het begin. Bart had er zin in en trapte lekker door het eerste half uur. In een groepje van een man of 6 hebben Bart en Arjen het eerste uur samen gereden. Helaas viel Bart op een gegeven moment, het was erg droog en verraderlijk door de opgedroogde sporen van boswerkbouw machines. Gelukkig was Bart snel weer op de been en kon aansluiten bij de groep. Op en wat langere klim trok Arjen het groepje wat uit elkaar. Hij liet 2 Duitsers wat kopwerk doen in hoop dat Bart ook zou aansluiten. Dit bleek niet te lukken. Het werd vanaf nu dus ieder voor zich. Doordat de 55km en 100km rijders tegelijkertijd gestart waren was het niet duidelijk tegen wie je nu reed. Dat werd bij het ingaan van de 2e ronde wel duidelijk. Alleen verder dus. Bidon gepakt en meteen lekker klimmen. Wat gaaf dat er 2 Duitse supporters je omhoog aan het joelen waren! Hartslag lekker omhoog en door. Arjen zag op een gegeven moment iemand voor zich rijden die langzaam maar zeker dichtbij kwam…. Uiteindelijk had hij het wiel gevonden en er volgde een mooie strijd. Achteraf bleek het om de 1e plek in de masters 2 categorie te gaan. Arjen plaatste een aanval op de laatste klim en reed de Duitser uit de wielen. Vol gas richting de finishlijn en de 1e plek in de masters 2 was in the pocket. Wat achteraf wel raar was dat Inge en Klaas niet bij de finish stonden… Inge bleek achteraf gevallen te zijn in een afdaling en had veel schaafwonden opgelopen aan haar knie en arm. Ook haar hand deed pijn waardoor remmen en schakelen pijnlijk was. Gelukkig was Jarno zo aardig om Inge op te vangen na haar val. Samen met hem heeft Inge de finish nog wel gehaald maar de wonden moesten door de plaatselijke medewerkers van het rode kruis verzorgd worden. Bart was intussen als 4e masters 2 over de finish gekomen en Jan als 6e.
Even terug in de tijd en een heeeeeel stukje verder terug stonden Inge en Klaas in het startvak klaar voor vertrek. Startnr 985 (Inge) 1025 (Klaas). Waarom het even vermeld wordt is om het feit dat er dat aantal mensen nog voor ons stonden. Volgende keer anders regelen en met een licentie starten..
Inge reed haar marathon zoals ze dat zelf wilde invullen. Helaas die valpartij en gelukkig was Jarno daar.
Klaas had andere plannen en ging hard van start. Veel inhalen in de eerste meters met als gevolg dat je jezelf tegen kan komen. Helaas waren de benen niet als gehoopt en werd het hard werken. Mooie battles omhoog en zeker omlaag. In de strijd was het bergop elke keer net niet mee kunnen maar naar beneden werd er gedurende de marathon ruimte gemaakt. Ze zullen wel gedacht hebben….: laat die gek maar.
Maar wat een uitzichten en wat een mooi weer. Genieten! Voor Inge was het balen maar hersteld inmiddels erg goed.
SKS Sudern Hagen is een snelle marathon met, in droge condities, wel fijne losse gravel/schotter. Dit maakt het op meerdere plaatsen best lastig om goede grip/remvermogen te vinden wanneer je voor snelle bandjes kiest.
