Salzkammergut Trophy 2017 – Extreme Strecke (210 km / 7719 hms)

Vorig jaar, toen ik over de helft van de Extreme Strecke was van de Salzkammergut Trophy begaf mijn fiets het. Op dat moment had ik al meteen met mezelf afgesproken dat ik het in 2017 weer opnieuw moest gaan proberen. Dus zodra je je in kon schrijven stond ik op de startlijst voor een nieuwe poging. En zo had ik weer een mooi doel om naar toe te werken.

Begin juli begon de spanning toch weer wat op te lopen. Zo nu en dan eens naar de weersvoorspellingen kijken en zien dat er voor dat weekend de ene dag 11 mm neerslag stond en de dag er op weer rond de 6. Maar goed, in de bergen weet je het maar nooit en dan denk je dat komt vast wel goed uiteindelijk. Dus met die gedachte ben ik 13 juli met de auto vertrokken richting Bad Goisern om daar te gaan kamperen op de Bike Camping. Deze was speciaal ingericht op de voetbalvelden van Bad Goisern in het dorp zelf.

De vrijdagochtend voor de marathon nog even de beentjes losfietsen rondom het meer, de fiets laten keuren en in de middag het startnumer ophalen. Het zou immers droog zijn in de ochtend en halverwege de middag zou het pas gaan regenen. Begin van de middag kwam de zon nog even te voorschijn toen ik het startnummer op ging halen. Zoals je op de foto kan zien was dat ook wel weer een leuke belevenis in het gezellige dorp wat eigenlijk alleen maar mountainbiken ademde. Hierna mezelf vol gepropt met pasta en vroeg naar bed.

Na een hele avond en nacht regen ging om vier uur de wekker. Met lichte tegenzin snel een bord pap gegeten en kwart voor vijf naar de start gefietst. Er stonden ongeveer een dikke 300 man voor me en nog eens een paar honderd kwamen achter me aangesloten. De een fietste ‘kort kort’, de ander in regenkleding en je kwam er ook wat tegen die zelfs de overschoenen hadden afgeplakt met Duct tape. Zelf had ik besloten om een regenjas en half lange regenbroek aan te trekken.
Toen het startschot klonk was het zo goed als droog, maar langzamerhand begon het steeds meer te regenen. Gelukkig kon je je de eerste tien kilometer met bijna 1000 hoogtemeters lekker warmfietsen via Rehkogl de Raschberg op. De rits van het regenjack ging al snel open. Ondertussen was ik na 4,6 kilometer opgeschoven naar plaats 310 en kon ik nog prima fietsers blijven oprapen. In de daarop volgende afdaling voor en na de Ewige Wand toch maar even wat rustiger aan gedaan. Het was hier op sommige plaatsen toch aardige glibberen en glijden op de Renegades. Helemaal beneden in Weisenbach lag ik inmiddels op de 238 plek en was het nog steeds aan het regenen, maar was het met de regenkleding aan nog prima te doen. Alleen in de lange afdalingen was het soms erg koud en heb ik op de Garmin een keer 4 graden zien staan. Bij de post net voor Bad Goisern toch maar even wat fruit gepakt en water aangenomen om een beetje afwisseling te hebben met de gelletjes.

Na ongeveer 80 kilometer kwamen we aan bij Hinterstein, hier ging je een vies steile trail omhoog die aan het begin net te fietsen was, maar in een soort van afgraving werd het toch echt wel een stukje lopen. Inmiddels was het na vijf uur wel gestopt met regenen en begon het iets warmer te worden en reed ik ongeveer rond op plaats 188. Gelukkig werd het ook steeds rustiger op de route. Wel kwam je de hele tijd dezelfde mensen weer tegen. Die een haalde je in in tijdens de afdaling en kwamen ze je weer in een klim voorbij en met iemand anders had je precies het tegenovergestelde. Inmiddels de afdalingen bij de Ewige Wand weer heelhuids naar beneden gekomen en weer terug in Weisenbach. Bij de verschillende posten die ik tegen was gekomen telkens mezelf proberen vol te stoppen met worstjes, belegde broodjes, kaas, brood met zout, Coca Cola, Red Bull, meloen, sinaasappel en banaan. En tussen de posten door zo nu en dan een gelletje. De verpakking kon je dan mooi weggooien op de speciaal daarvoor ingerichte drop zones. Het was wel schandalig om te zien hoeveel mensen ondanks die zones nog de zooi van zich af blijven gooien. Echt onvoorstelbaar veel rotzooi ben ik tegengekomen.
Het was nu tijd voor het gedeelte ten westen van Bad Goisern. Op de top van de niet zo hele lang klim reed ik rond op plek 126 na 125 km. Het begon vanaf dat moment allemaal wat moeizamer te lopen. Hierna ging je trouwens in vergelijking met vorig jaar een andere route op naar beneden om uiteindelijk voor de tweede keer onder het spoortunneltje door te gaan.

Langs het meer had ik me al bedacht dat ik mooi even kon bijkomen en mezelf vol kon gooien met een gelletjes, water en eten. Dit heb ik eigenlijk allemaal gedaan bij de post net voor de Salzberg en ben toen met een groepje naar de voet van deze afschuwelijk steile klim gereden. Nog steeds had ik mijn regenkleding aan, maar dat was na een klein stukje al meteen veel te warm. De broek heb ik toen uitgedaan en jasje helemaal open. Eindelijk had ik het eens heerlijk warm! De klim zelf ging lastig, helemaal omdat het blad 42 niet meer goed te gebruiken was. Waarschijnlijk was er iets tegen mijn derailleur aan gekomen of was het modder en zooi wat hem deed haperen. Hier heb ik dus toch wel een paar keer moeten lopen en vooral op het mega steile stuk beton. Toch heb ik op deze klim, de korte afdaling en de klim die hier na kwam nog weer wat mensen weten in te halen en kwam ik op plek 107 te liggen. Vanaf dat moment dacht ik dat het alleen maar makkelijker zou worden en die klim van 400 hoogtemeters op het laatste stuk wel even zou doen. Voordat ik hier aan begon nog even snel mijn derailleur af laten stellen bij een van de Mavic tentjes en aan de klim begonnen. Dit ging toch wel een stuk moeizamer dan verwacht ondanks dat ik weer de beschikking had over een 42 blad achter. Hier heb ik dan ook weer 10 plaatsen verloren. Na deze klim op kilometer185 was het nagenoeg alleen maar dalen en was het einde in zicht en rolde ik op plek 121 Bad Goisern binnen na 13 uur, 38 minuten en 46 seconden. En dat gaf een super goed gevoel! Mission accomplished!

Na veel eten, drinken en een gratis massage die extra lang duurde omdat ik de A-Strecke had gedaan kwamen de gedachtes al weer binnen om volgend jaar weer mee te doen. Het is echt een uitstekend georganiseerde marathon met hele enthousiaste vrijwilligers die bijvoorbeeld vragen om je bril schoon te mogen maken. En de bevoorrading heb ik nog nergens zo uitgebreid gezien als hier en er is meer dan genoeg voor iedereen. En de vele toeschouwers waren trouwens ook dol enthousiast met hun pannen, bellen en bravo bravo geroep!

Website: Salzkammergut Trophy
Strava activiteit: Salzkammergut Trophy – Extreme Strecke
Afstand: 210 km
Hoogtemeters: 7119
GPX bestand: Opslaan
Uitslag: Live-scoring.net
Bike Camping: Erg goed geregeld, je kon broodjes, eieren etc kopen op en ze hadden ’s avonds hamburgs en worstjes. De sanitaire voorzieningen waren prima en je kon stroom krijgen indien nodig. We betaalden voor 2 personen 25 euro per nacht inclusief stroom en sliepen in de bus.
Fiets: Ik heb rond gereden met een hardtail wat naar mijn idee prima kan en met een 30 blad voor en 10/42 achter. Dit was goed te doen.