Rally di Romagna 2018

30 mei zijn Helmuth, Jannitta en ik (Anne) van Team RideMyMTB naar Riolo Terme vertrokken voor de Rally di Romagna. We hadden van meerdere mensen gehoord dat het een leuke en een wat kleinschaligere meerdaagse van 5 etappes zou moeten zijn in een mooie omgeving. De etappes waren van 31 mei tot en met 4 juni. Zelf vond ik het wel eens leuk om na 3 jaar BeMC eens een andere meerdaagse te fietsen. En een bijkomend voordeel is dat deze ook nog eens een stuk goedkoper is dan de alsmaar duurder wordende BeMC. Via de organisatie hadden wij voor het pakket gekozen inclusief hotel, ontbijt en avondeten. Het hotel is oud, maar alles is erg schoon, werkt prima en de mensen hier zijn super vriendelijk en behulpzaam. Het nadeel van deze meerdaagse is dat het ca 1300 km rijden was, maar als je er eenmaal bent, dan is dit weer snel vergeten! 

Tappa 1 – Vooraf dacht je van de 15 km en 500 hoogtemeters lange rit dat het het allemaal niet zoveel voor kon stellen. Niets was minder waar. Om 16:30 was er eerst een briefing in het Italiaans waar je niks van mee kreeg om vervolgens met de hele meute naar een steengroeve te fietsen waar de start was. En dit alles ging echt op zijn Italiaans. Ze nemen overal rustig de tijd voor.
Zoals je op een van de foto’s wel kan zien dook je na de start direct al stof happend een tunnel in om daarna te beginnen aan een reeks van klimmen. Een van deze klimmen was toch behoorlijk lastig door de steilheid, de temperatuur en het losliggende grind. Nadat je wat dat betreft het ergste had gehad, kwamen we op een soort bergkam uit met singletracks waar je echt prachtige uitzichten had. Ik heb zowaar nog even de tijd genomen om om me heen te kijken. Dit wil ik nog wel eens vergeten….
Het laatste stuk was nog even door een parkje om vervolgens in Riolo Terme bij het festival terrein uit te komen. Hier stond veel fruit en drinken klaar en je kon zelfs nog ijs pakken. Dat laatste was wel lekker met een temperatuur van ongeveer 30 graden.
Wat de uitslagen betreft: Helmuth is 50e overall geworden en 23e bij de M1, Jannitta 145e overall en 7e bij de dames en ik 43e overall en 20e bij de M1. We waren allemaal zeer tevreden met de prestaties in combinatie met de warmte.

Tappa 2 – De tweede etappe was er een van ca 50 km en 1700 hoogtemeters. Voordat we hier aan begonnen stond er ook dit keer in hotel Senio weer een erg uitgebreid ontbijt klaar. Een aantal keuzemogelijkheden: pasta, champagne, brood, superfood, yoghurt, frui, croissants en ga zo maar door.
Rond half negen zijn we uiteindelijk vertrokken naar het festivalterrein en dit keer was de start zowaar op de tijd die ze van te voren hadden aangegeven. Het eerste deel van de etappe was geneutraliseerd en je fietste hier achter een quad en een motor aan. Vanaf het moment dat we de asfalt weg af gingen en een grind pad op moesten gingen de remmen los, maar de vaart ging er niet bepaald in. We kregen en aardig lange steile klim voor de kiezen. Alles werd op deze manier direct op een lint getrokken. Zelf kon ik met mijn 32 blad voor en 42 achter deze nog redelijk verteren. Ik vrees alleen voor de etappe van zondag. Als er veel van deze klimmetjes in zitten, dan kan het nog wel eens aardig zware dag gaan worden.
Het eerste deel van de etappe verliep aardig volgens plan. Ik kon de hele tijd aardig bij dezelfde gasten in de buurt blijven en deed in de afdaling vaak net iets rustiger aan om geen onnodige risico’s te nemen. Het gat was dan vaak wel weer snel dicht te rijden in de eerst volgende klim. Dit mislukte alleen toen we op een gegeven moment een asfalt weg op draaiden. Ik dacht een paar sporen te kunnen volgen, maar die belanden in een geul voor de afwatering waardoor ik een koprol maakte over de straat. Gelukkig was mens en machine nog zo goed als heel en kon ik de weg vervolgen. De groep heb ik alleen op 1 man na niet terug kunnen pakken.
Wat betreft de etappe was het echt weer genieten. Als je er op lette had je prachtige vergezichten over Romagna terwijl je over super gave trails aan het fietsen was. Het was een afwisseling van af en toe een steile beton klim toch mooie lopende trails in de bossen die enigzins wat verkoeling gaven. Zelf vind ik de marathon niet super technisch. Het is alleen af en toe oppassen in de afdalingen op stenen, geulen en losliggend grind.
Het resultaat van deze dag was dat Jannitta eindigde op de 120e plaats overall en 7e bij de vrouwen, Helmuth op de 52e plaats en 25e bij de M1 en ik op de 32e plek en bij de M1 op de 16e plaats. In het algemeen klassement is Jannitta geklommen na de 120e plek, Helmuth is stabiel op de 50e plek gebleven en ben ik geklommen na de 34e plek.

En voordat we weer aan konden schuiven voor het eten in het hotel zijn we langs gegaan bij onze Bar End vrienden die een eindje verderop zaten in een appartement met zwembad. Bar End is de vereniging waar we alle drie bij trainen. Dat was een prima en relaxed herstel

Tappa 3 – Na wederom een lekker ontbijt stonden we iets na half negen in het startvak om rond 9 uur te vertrekken voor de 3e etappe. Het eerste stuk door het dorp was weer geneutraliseerd en toen we bij de klim aankwamen ging het los. Het eerste stuk was asfalt, maar dat was prima omdat er nog 1900 hoogtemeters moesten komen.
Na de eerste klim begon het echte werk. We dachten gisteren al dat het technisch was en we gave trails hadden gereden, maar vandaag werd er nog een schepje bovenop gedaan. Er zaten een paar fantastische stukken in waar ik toch wel even met beleid naar beneden ben gegaan. Op zich was alles te fietsen, maar voor mij niet op het tempo waarin bijvoorbeeld sommige Italianen zich naar beneden weten te storten.
De etappe verliep verder aardig volgens plan. Ik heb een klein beetje met de rem erop gereden met het oog op morgen. Halverwege even een klein stukje gehad dat het wat moeizamer ging toen ik alleen kwam te fietsen. Gelukkig kreeg ik iemand in het vizier en begon het weer lekker te lopen. Uiteindelijk op het laatste stuk nog een paar man in weten te halen en de snelste dame die me bijhaalde in de afdaling nog voor weten te blijven toen er wat asfalt stukken kwamen. Ik ga natuurlijk geen dame helpen als we een dame in het team hebben 
Helmuth kwam vandaag als 56e over de finish en is 27e geworden in zijn categorie en staat nog steeds 50e in het klassement. Jannitta is 119e en 6e bij de dames geworden en staat nu op plek 6 bij de dames. Zelf ben ik 33e geworden en 18e bij de M1. Overall sta ik nu 30e.

Tappa 4 – De koninginnerit stond op dag 4 op het menu. 90 km en ca 3000 hoogtemeters. De grote vraag was natuurlijk hoe we dat zouden verteren na de afgelopen dagen. De start was in ieder geval een stuk chaotischer dan de voorgaande dagen omdat er ook de mogelijkheid was om alleen deze te fietsen. Je deed dan mee met de ultra marathon. Het parcours was in ieder geval weer fantastisch. We kregen wederom erg mooie singletracks voor de kiezen boven op de bergkammen. Dit is absoluut niet de laatste keer dat ik hier kom! Een ander bijkomend voordeel is trouwens dat alles hier aardig goedkoop is in vergelijking met Toscane.
Ik had het plan om het eerste stuk aardig door te rijden en dan wat rustiger aan te doen. Dat plan heb ik volgens mij aardig uitgevoerd omdat ik aan het einde nog aardig wat over had en nog redelijk wat deelnemers van de Rally en de Ultra Marathon in heb kunnen halen.
Helmuth heeft na afgelopen dagen er nog een tandje bovenop gedaan en kwam 8 minuten na mij binnen. Achteraf hadden we elkaar misschien wel goed kunnen helpen door samen te fietsen. Jannitta was vandaag weer 6e bij de dames en heeft een aantal aanvallen van de dame die achter haar staat af weten te slaan.
De uitslag overall was voor Jannitta een 182e plek, Helmuth 69e en ik 52e. Dit is inclusief de deelnemers van de Ultra marathon.

Tappa 5 – De dag na een etappe zoals die van gisteren is het altijd een beetje afwachten van hoe de benen aan zullen voelen. Vol goede moed zijn we van start gegaan. Mijn idee voor vandaag was om me nog even helemaal leeg te rijden. Ik probeerde vanaf het begin af aan aardig voorin mee te komen, maar moest de eerste 1 a 2 kilometer toch een paar man laten passeren waarbij ik de afgelopen dagen in de buurt had gefietst. Ik heb toen toch maar even mijn eigen tempo gepakt en daarna ging het snel beter en begon ik ze weer in te halen. De tweede lange klim kwam ik ook goed boven en toen was het de paar korte klimmetjes nog even vol gas naar de finish. Het resulteerde in een 33e plek overall en 18e bij de M1. In de einduitslag ben ik 32e geworden en 17e bij de M1. Voor een technische marathon als deze ben ik hier zeer tevreden mee! Als ik hier sneller wil zijn, dan is die winst te pakken met het dalen.
Voor Helmuth was het een minder prettige dag. Hij werd op een gegeven moment ingehaald door Jannitta die zich afvroeg wat er met hem aan de hand was. Hij was even helemaal leeg, maar gelukkig kon hij zich daarna weer herpakken en kwam als 101ste over de finish en 37e in zijn categorie. In het algemeen klassement is Helmuth 51ste geworden en 26e bij de M1.
Jannitta viel in de prijzen (halve varkenspoot, kaas, salami, jam, pasta etc… ) door 6e bij de dames te worden. Het was nog even spannend omdat ze bij een T splitsing de verkeerde kant opgestuurd was, maar achteraf was de concurrente maar 3 minuten ingelopen en waren er nog meer dan genoeg minuten over.

Verder hebben we over het evenement alleen maar lof. Het was allemaal super goed geregeld, echt fantastische routes, vriendelijke organisatie/, meer dan genoeg eten en drinken, mooi weer en vele prijzen. (alle eerste 10 per categorie vielen in de prijzen) En wat ons ook op viel was de relaxte sfeer onder de deelnemers. Iedereen is erg geïnteresseerd in elkaar, maakt een praatje en deelt de ervaringen.

De uitslagen zijn hier te vinden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *