MTB Marathon Amerongse Berg 2019

Was de RideMyMTB-groep toe aan het open NK in Amerongen? Als je naar de app en Strava kijkt niet helemaal. De groep die in Zwitserland was geweest was nog behoorlijk aan het nagenieten. Foto’s en filmpjes werden volop gedeeld. Alles in superlatieven!
De benen deden nog zeer en het lichaam zat in herstelmodus. Was iedereen er zo matigjes aan toe? Nee, Patrick deed z’n ritten rondom Apeldoorn. Prima blokken en hoog vermogen. Als iemand klaar was voor Amerongen was hij het wel! Arjen was er helemaal niet klaar voor. Hij had zich vergeten in te schrijven…

Gelukkig kwam dit op het laatste moment goed.

Hans is altijd enthousiast en heeft altijd zin om te fietsen. Hij kreeg Arjen en Jan mee op de lange afstand. Helmuth, Jannitta en Patrick startten op de halve marathon.

De organisatie had er dit jaar een mooi rondje van gemaakt. Geen ingewikkelde oversteken, mooie balans tussen brede paden, flowtrails en singletrack. De temperatuur was goed. De verzorging ook. Klazien en Kathelijne vervulden de o zo belangrijke rol van verzorgers en motivators.

De start van de lange afstand verliep goed. Arjen, Jan en Hans zaten direct voorin. Bij de eenzame eik werden we hard vooruit geschreeuwd door de rest van het team. Mooi!

De eerste kilometers van de ronde waren gelukkig over brede paden waardoor de start relatief relaxt verliep. Bijna vergelijkbaar met hoe de starts in Zwitserland waren. Gewoon rustig aan starten op de eerste klim en daarna werd het veld op de natuurlijke wijze uit elkaar getrokken. De eerste lastige strook bestond uit een wat langere grindklim. Arjen besloot om de eerste rijders te laten gaan. De benen deden toch wel wat zeer. De hartslag ging ook aardig richting rood. Niet wetende hoe Zwitserland verteerd zou gaan worden maar iets de handrem er op gezet. Arjen had het voordeel dat hij ingehaald werd door een andere rijder waar hij z’n wagonnetje aanhaakte.

Intussen was ook de halve marathon gestart. Patrick had van Hans geleerd hoe je dit doet. Gewoon op kop, en de rest van het peloton in een stofwolk achterlatend. Mooi gezicht. Helmuth volgde kort erachter.

Jannitta volgde in het veld met de dames. Ook in de eerste groep.

Bij de hele marathon kwamen gedurende de eerste ronde een paar man uit de achtergrond opzetten. Daar zat o.a. Patrick de Laat bij (concurrent voor de mannen voor de M40 categorie) en zowaar, Jan zat er ook bij! Arjen dacht eerst dat hij te langzaam fietste 😊, maar blijkbaar had Jan superbenen. Hij had zelfs tijd voor een praatje met Arjen. De tweede ronde kwam er al snel aan. Door de uitstekende verzorging van Klazien en Kathelijne konden Jan en Arjen zonder problemen aan de tweede ronde beginnen. Het tempo werd in de tweede ronde bij “de lange grindklim” weer aardig opgevoerd. Een aardig slopende klim. De singletracks die in het resterende deel verstopt lagen werden behendig en behoedzaam genomen. De skills die de meeste mannen opgedaan in Zwitserland kwamen goed van pas. Alleen was het af en toe verraderlijk glad in de bochten door het mulle zand. In de tweede ronde bij het segment “Steil klimmetje om de hoek”, raakte Jan de aansluiting met de groep kwijt waardoor hij de derde ronde -de kramp kwam vervelend opzetten- alleen moest afleggen.

Arjen zat in de derde ronde nog in een groepje. In de klim naast de Bergweg probeerde Arjen de benen te testen. De mannen in zijn groep hadden het lastig maar kraakten net niet. Na deze poging gingen er 2 “jongere” rijders vandoor. Arjen liet deze twee gaan omdat hij z’n naaste concurrent in de gaten hield met het oog op podiumkansen. In eerste instantie wilde Arjen het op een sprint laten aankomen maar toen hij merkte dat in de laatste singletrack omhoog hij een gaatje kreeg, zette hij door. De benen voelden goed en de hartslag ging lekker omhoog. Het was vanaf nu consolideren in de singletracks omlaag, geen foutjes maken en op de vals plat stukken tempo hoog houden. Dit lukte en de finish kwam in zicht! Onder aanmoedigingen van Klazien, Kathelijne, Patrick en Helmuth (die al binnen waren) kwam Arjen over de streep. De uitslag was op dat moment nog niet bekend. Jan kwam niet heel veel later ook over de finish. Het was een gezellige boel na de wedstrijd. Lekker wat drinken pakken en genieten van de schaduw. Want het was best warm…

Jannitta en Hans kwamen niet veel later ook over de streep. Iedereen was binnen en de huldiging kon beginnen. Het was duidelijk dat Patrick goede zaken had gedaan! Hij was tweede bij de M40! Zijn gedegen voorbereiding had z’n vruchten afgeworpen. Ergens had hij stiekem rekening gehouden met deze uitslag want hij was goed voorbereid: schoon shirt, TORQ-bidon van de sponsor… Knap gedaan en ook mooie zaken in de Sforzcup. Na de huldiging van de halve was het de beurt aan de mannen van de lange adem.

Toen de naam van Jan omgeroepen werd voor de derde plek bij de M40 keek iemand heel verbaasd! Wie ik? Ow ja… Ik ben Jan Feenstra! Ok, hop, snel een bidonnetje vangen en richting het podium. Prachtig, supercompensatie in optima forma. Arjen zat te rekenen in zijn hoofd en besefte dat als Jan derde was, dan moest hij wel eerste zijn! En inderdaad, Arjen mocht op de hoogste trede plaatsnemen. En als beloning kreeg hij ook nog een rood-wit-blauwe trui om zijn schouders. Het was het open NK! Dat wist Arjen niet en was een aangename verrassing! Na de huldigingen was het nog zaak om de bidons op te halen en weer richting huis te gaan.

Al met al was het een mooie dag.

Hans had een heerlijk dag beleefd. Zijn tekst op Strava: Trailfun bij het NK. Parcours over 3 ronden. Mooie aanpassingen gedaan wat resulteerde in een constante flow. Mooie mix van bestaande paden en nieuwe stukken. Super sfeertje en weertje. Geen rups gezien. Leuk groepje waarin ik terecht kwam. Zelf 5e 40+. Roemloos de sprint verloren van nr4. Ging nog wel berg op ook 😉. Geweldig mannen!!

Helmuth had ook lekker gereden. Hij had de Orbea Oiz nu ook in Nederland volop kunnen testen. En dat beviel goed. Hij had helaas 2x een stukje verkeerd gereden. De 1e keer niet veel, maar de 2e keer toch behoorlijk wat tijd en plekken verloren. De vorm was goed, met hoge hartslag heeft hij goed door kunnen rijden, wat uiteindelijk resulteerde in de 38e plek overall en 10e bij de senioren 2.

Jannitta was nog niet helemaal hersteld van Zwitserland en was afgelopen week niet helemaal fit. De eerste 10 km reed ze in de kopgroep en toen het brak lukte het niet meer om het gat dicht te rijden. In de 2e ronde kwam ze in de 2e groep terecht en heeft daar de eindsprint van kunnen winnen: prima 10e plek!

Wat is mountainbike toch een mooie sport. Genieten van de natuur, het uiterste uit jezelf halen, rammen op slopende klimmen, soepel over de singletracks zoeven en na afloop nagenieten met je RMM-teammies.

Resultaten 58km

Patrick van Kampen Overall 8e M40 2e
Helmuth vd Brink Overall 38e M40 10e
Jannitta vd Brink Overall 10e

Resultaten 87km

Arjen Feenstra Overall 7e M40 1e
Jan Feenstra Overall 12e M40 3e
Hans Raven Overall 22e M40 5e

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *