De Kick off van het Maratona seizoen 2019: Bar-End Merida MTB marathon door Hans Raven.
Vrijdag 8 maart. De groepsapp van RideMyMTB loopt vol met ‘Marathon Talk’ berichtjes. De voorpret is begonnen. Het marathon seizoen staat op het punt te beginnen. Na een succesvolle, leuke en inspannende wintercompetitie van Team RideMyMTB is het nu tijd voor de lange adem. Zullen de fun en de prestaties voortduren?
Zaterdag start winderig en fris. Maar ook droog . Het werd een pittige editie met, op z’n Hollands, waaiers op de trails en de heivelden gecombineerd met zuigende hellende zandgronden en diepe zandbakken.
Na een wat (te) lange rij bij het ophalen van de stuurbordjes bij het Merida Center verzamelen we bij de start, in 2 vakken: de 110 en de 75km.
Anne, Helmuth, Jannitta en Hans staan in het 108 Km vak. Inge, Arjen, Jan en Patrick staan in het vak van de 70 km ongeduldig te wachten tot ze los mogen.
Om strak 10 uur gaan we los. We wisten ons redelijk vooraan in het vak te positioneren. Al na een tiental meters de eerste crash.. Maatje Marco Frens vloog over de kop. Opstopping. Voet aan de grond. Schreeuwende renster. En meteen al een gat met de eersten. Stress. Gashendel vol open met koude motor.. hoe dat gaat aflopen… Eerst snel naar de eerste smalle passage bij de beek, waar ik samen met Helmuth aankom. Uit de verkenning van vorige week leerden we dat je daar bij de eersten moet zitten om lekker door te kunnen rijden en daarmee een voordeel op de anderen te hebben. Te laat. Voet aan de grond, drummen, vertragen en weer versnellen. Anne was wel op de afspraak en zat goed vooraan mee. Daarmee waren we vooraan vertegenwoordigd. Top.
Na deze passage kwamen we in een grote groep terecht, wat vaak inhoud dat er niet echt gereden wordt en vooral gekeken wordt. Op een wat steilere strook ben ik gaan versnellen waardoor we met een paar man los kwamen. Achteraf niet zo handig, het bleek het begin van een hele reeks ‘Chasse Patate’s’. Degenen welke mee kwamen wilden vooral elkaar eraf wilden rijden of waren gewoon frisser. Na flink afzien kwam ik tussen deze groep en de achtervolgers terecht waar ik daarvoor uit los was gekomen. Hrmpff.
Inmiddels redelijk ‘vollopend’, maar er kwam ‘hulp’. Vanachter werd ik opgeslokt door de groep. Gretig liet ik me oppikken en begonnen we de jacht op de voorgangers, ergens aan de horizon. Na een tijdje pikten we Reinier Treur op, en vervolgens Tijs vd Brink. Opzij. Vanachter kwam er een groep heel fris ogende mannen voorbij, pikte Tijs monter aan en was chasse patate nummer 3 in wording. Weer moest ik laten lopen na ‘waaiervorming’ op een van de heide stroken gevolgd door de ‘zandbak’. Ploeterend wist ik weer aan te sluiten, maar niet voor lang. Langzaam verdween de kracht en daarmee ook de groep aan de horizon. Prakkend en ploeterend vervolgde ik de weg. Vlak voor het einde van de eerste ronde kwam Reinier weer langs zij. Erop en erover.
Ronde twee.. Vechtend tegen wind, zuigende hellende zandstroken, maar ook de warmte van de nutteloze overschoenen en de regendichte beenstukken en vooral het koppie. Soms een opleving in een groepje, maar echt lekker werd het nooit. Ik overwoog te stoppen, maar wist ook: zolang niet ziek, probeer deze kilometers te maken.
Plots werd ik wakker aan het einde van de ronde opgeschud door geschreeuw. Opzij!! Huh? Daar komen de 75KM kopgroepen aan. Zoef zoef zoef. Arjen in de kopgroep. Kort daarna gevolgd Jan in de tweede groep. Ik kreeg nog een aanmoediging. Tx Jan! Wat reden ze hard en makkelijk. Arjen wist de sprint te winnen van Mark Schepp en was de winnaar van de 40+. Jan werd 3e bij de 40+ na een sprint a deux met Patrick de Laat. Patrick ‘kwam te Laat’ en Jan verbronsde de derde plek. Wat een gave voortzetting van de succesvolle wintercompetitie.
Ondertussen bij het ingaan van ronde 3 zelf maar even halt gehouden. Wat gaan we doen? Doorgaan of kappen? Kappen of doorgaan? Eerst de beenstukken en overschoenen uit. De rug wat los gooien. Slokje water. Wat eten. Best koud, als je stil staat. Kijken of Klaas Bakelaar er wellicht aan kwam? Via de speaker hoorde ik dat Marco Frens binnen kwam en opgaf. Teveel last van de valpartij.
Ik stap toch maar weer op. De blote benen voor het eerst in de buitenlucht. Best lekker eigenlijk. Heerlijk zelfs. De beenharen wapperden lekker in de wind. Snel ff scheren.
Langzaam kwam er weer wat gevoel. Ik wist aan te sluiten bij een ‘lekker’ groepje die mij geheel in de teneur van de dag van achter op kwam. Veel hoefden ze van mij niet te verwachten want heel zeker van mijn zaak was ik niet. Maar ik wist me nu eindelijk te nestelen in dit groepje nieuwe vrienden. Op het einde nog een paar krampscheuten moeten overwinnen, maar zowaar de laatste kilometers vanaf de snelweg eindelijk het lef en de energie om de gaskraan weer vol open te gooien. Dat gaf een dubbel gevoel. Waarom niet eerder, maar ook het besef dat het besluit door te gaan na ronde 2 het juiste besluit was. En hoe leuk zo’n marathon is. Waar je ook rijdt in het veld. Op je plek, ervoor of erachter. Het maakt ook allemaal niet uit. Je plek is je plek. Er is altijd wel een lekker groepje wat bij je tempo van dat moment past.
Bij de finish stond Helmuth al lekker warm aangekleed bij de 9th Wave Cycling stand. Ik was het zicht op hem kwijt geraakt na de beek kort na de start en was benieuwd. Helmuth kreeg echter geen hap eten door de keel tijdens de race, voelde zich daardoor niet lekker wat al eerder die week opspeelde. Verstandig om dan af te stappen.
Inge stond er ook al, te stralen met bloemen in de hand. 2e plek bij dames 40+. Top prestatie.
Waar is Anne? Hoe is het hem vergaan, de man de lange adem. Goede start, dat had ik gezien. 5e plek 40+. WoW!! Knap gereden na vooral enkel een wintercompetitie in de benen en meteen mee doen om de prijzen met de lange afstand . Waar zijn Jannitta en Patrick?
Patrick bleek bij de 75Km ook last te hebben gehad van een slechte maag. Eten kwam er niet in, drinken was ook lastig. Zijn hartslag in de ochtend gaf al een veeg voorteken. Dan gaat het hem voor die dag niet worden. Jammer, want anders zou hij mij ongetwijfeld mee hebben kunnen doen met de toppers van de 75km in deze ‘thuis race’.
Jannitta komt binnen! 1e plek dames 105KM overall!!!!! Wat een prestatie en wat een goede tijd ook. Diepe buiging.
Wat een opening was het. Zwaar, koud. Ziekte gevallen, maar ook een top prestaties van formaat. Arjen en Jan 1 en 3 bij de 40+ / 75 km, Inge 2 bij de dames 40+ / 75 km, Jannitta 1e dames overall 105km. Anne 5e plek 40+ 105 km. Zelf werd ik 13e bij de 40+.
’s Avonds hebben we de dag afgesloten bij de pizzeria. Ook dat hoort erbij. Op naar Groesbeek. De hel..
De foto’s zijn van Fred (Salzkammergut) van Zetten. Thnx!
