4e startvak, met heeeeel veel renners voor me (Elite, Belofte, Masters 30+). Helaas geen categorie huldiging :(
Wat ging het hard! En leuk om te mogen strijden met Bram Tankink en de andere kleppers van niveau. Wel beetje jammer dat ik moest lopen omdat Bram de klim niet op kwam, daar hebben we onderweg nog even om gelachen.
Bij de start ging het echt goed en kon ik me goed naar voren rijden, het koste veel energie maar als je mee wil doen om de prijzen heb je geen keuze. Uiteindelijk na een uur hengsten zat ik in de 2e groep, en later bij de 2e verzorging zelfs in de kopgroep 😳 Echt gaaf! Na de Cauberg moest ik helaas een gaatje laten en werd ik daar ook nog eens verrast doordat de route ineens haaks steil omhoog ging. Ik zat in de verkeerde versnelling en moest van de fiets en een stuk lopen. Een eindje verderop kon ik verder maar toen was het gat al behoorlijk groot met de groep en moest ik mijn eigen wedstrijd rijden. Onderweg was de verzorging super goed geregeld. Natalie stond overal op de goede momenten klaar, super bedankt daarvoor :) Het voorlaatste deel was erg zwaar en ik moest ik me echt herpakken (dat kun je aan de waardes wel zien). Na een tijdje werd ik gepasseerd door een rappe elite-renner en heb me een poos vastgebeten in zijn wiel, die ik uiteindelijk in een steile klim weer moest laten gaan.
De laatste 15 km: ik dacht Bart laat zien wat je waard bent en wring die benen nog eens een keer helemaal leeg. Dat heb ik gedaan. Wat kan afzien en pijn lijden toch fijn zijn als je de knop kan omzetten. Het dorp kwam in zicht en ik wist zeker dat ik voor een hele goede plek reed en dat deed wat met me. Alle emoties kwamen wel los en ik voelde alles wat je je maar bedenken kan. Bij de finish stond Natalie me met een goede knuffel en herstelshake op te wachten. Prachtige ervaring en mooie afsluiting van een geweldig seizoen!
Klasse Bart!