Hoe het kwam weet ik niet. Arnsberg stond niet in de excellijst van Team RideMyMTB. Maar zondag stonden wel 6 leden aan de start. Inge voor de 60km. Jannitta, Arjen, Hans, Helmuth en ik voor de 90km. Een totaal andere marathon dan vorige week in Emmelshausen. Het weer was goed. Brede snelle schotterpaden omhoog en naar beneden, en hier en daar een verdwaalde singletrack. En dat alles verdeeld over 2 of 3 rondjes.
Hans appte me of we samen richting Arnsberg konden rijden. Prima. “Samenrijden” werd het thema van de dag. In de auto vroegen we ons af of we er zin in hadden. Dat was niet helemaal duidelijk. We hadden ook prima zelf een stukje kunnen fietsen en daarna de Giro kunnen kijken en/of de Wereldbeker in Nove Mesto. Wat was het doel voor vandaag? Fietsen is ook een mentaal dingetje, dus we besloten er in ieder geval een mooie (team)dag van de te maken. Positief formuleren is het halve werk.
Ik wist van vorig jaar nog een goede plek om bidons neer te zetten. Vlak voor de laatste steile klim van het rondje. We reden ons met de auto in het dorpje aardig klem in alle straatjes, we moesten daardoor een stukje lopen. Hans bedacht dat hardlopen ook een goede warming up was, dus met bidons en statief hobbelden we naar de juiste plek. We plaatsten het statief hopelijk stabiel genoeg met behulp van veel zand en stenen.
Arjen, Inge, Helmuth en Jannitta waren inmiddels ook gearriveerd. Ik verkende met Arjen nog even de start, we dachten ruim op tijd. Maar toen we terugkwamen stond het startvak al stampesvol. De 60km startte gelijk met de 90km. We wurmden ons vrij asociaal onder het lint door en stonden toch vrij vooraan. Hans vond dit ook een goed idee en stond bij ons. Inge stond een stukje achter ons, en kreeg een diepte-interview van de speaker. Stond nu ook de dochter van Inge aan de start, of hebben we dat verkeerd gehoord??
De start was geneutraliseerd. Ik houd er niet van. Nerveus, dringen, mensen die van achter van alle kanten op komen zetten. Gelukkig duurde dit maar kort, en vrij vlot ging het volle bak omhoog. Ik wist dat een groepje erg handig is, en dat je met een beetje mazzel ook kon profiteren van de 60km-rijders. Arjen heb ik de 1e klim gezien, en had even de illusie dat ik in zijn groepje kon aanhaken. Na de 1e klim heb ik hem niet meer terug gezien, en gezien zijn bloedvorm van dit moment een verstandig keus om dit idee heel snel los te laten. Op het eind bleek dat hij ruim 15 minuten sneller was en 2km/h harder had gefietst!
Al vrij snel zat Hans in mijn wiel en bleek dat we prima samen op konden fietsen. We kwamen in een groepje met onder andere Freddie van der Schoot. Vooraf had ik bedacht dat ik geen moeite ging doen om hem bij te houden aangezien hij vrijwel altijd sneller was dan ik. En ook nu fietste hij in de 1e ronde langzaam van ons weg. Doordat Hans en ik samen fietsten, motiveerde dit enorm. De 1e ronde vloog voorbij.
In de tweede ronde kregen we Freddie weer in zicht, en langzaam, heel langzaam kropen we dichterbij. Niks forcerend, ik fietste op hartslag. Hans adviseerde me achteraf (weer) om een powermeter aan te schaffen. Aan het begin van de klim fiets ik met duidelijk meer vermogen omhoog, dan op het eind. Dit kan gelijkmatiger! Halverwege de 2e ronde sloten we weer aan in het groepje van Freddie.
Ik voelde me behoorlijk goed, en met z’n 3-en begonnen we aan de 3e ronde. Ik had rond kilometer 70 het gevoel dat het sneller kon, en wilde eens wat proberen. Na een snelle lange afdeling had ik een gaatje op Hans en Freddie en zette onderaan de klim fors aan. Toen Freddie het gat niet meer dicht kreeg, reed Hans erlangs naar boven om weer bij mij aan te sluiten zodat we weer samen verder konden.
Hans en ik kwamen nagenoeg gelijk over de finish. Inge wachtte ons op, en al heel snel bleek dat het ‘RideMyBike-team’ het heel erg goed gedaan had.
Het Senioren2-podium was een RMM-podium! Arjen 1 (overall 6), Jan 2 (overall 11) en Hans 3 (overall 12)!! Het gebeurt niet al te vaak dat ik een podium haal, het is 3 dubbel genieten om op zo’n podium te staan. Drie teamleden, na een superrace met Hans en samen met Arjen!
Inge stond als nummer 1 op het podium bij de dames Senioren 2! Een resultaat waar ze zoals ze zelf zegt: “dik tevreden over is”!!
Helmuth en Jannitta hadden ook samen gebikkeld. Het was een prachtig gezicht toen ze samen aankwamen. Jannitta had het podium helemaal voor haarzelf: 1e dame overall op de lange afstand.
