Een veldslag is een geregeld militair treffen tussen verschillende vijandelijke landlegers die met elkaar slaags geraken. Omdat het vaak over open vlaktes gaat waar de slag plaatsvindt, worden deze slagen veldslagen genoemd. Het terrein waarop de strijd doorgaat noemt men slagveld.
De omgeving rond Norg voldoet aan de omschrijving voor een veldslag. Veel open stukken waar wind en regen vrij spel hebben afgewisseld met enkele stukken in de omliggende bossen. De vijandelijke landlegers waren in dit geval de mountainbikers die er een militair treffen van maakten.
Om 6.00 uur ging de wekker. Inmiddels zijn Jannitta en ik (Helmuth) goed op elkaar ingespeeld en kost het weinig tijd om de spullen te pakken, fietsen achterop de auto te doen en te vertrekken. In de auto nog even over de tactiek gesproken. Jannitta zou in de wedstrijd wave starten en ik in wave 3 bij de cyclo. Helaas waren de wedstrijd plekken bij de inschrijving zo snel uitverkocht, dat ik niet in het wedstrijd vak kon staan. Jannitta zou alles op alles zetten om op het podium te kunnen eindigen en ik zou er een lekkere vlotte toertocht van maken, tenminste dat was het plan.
We waren mooi op tijd in Norg en er stond helemaal geen rij bij het ophalen van de nummers. Alles ging dus lekker vlot. Terug bij het parkeerterrein kwamen we Bart al tegen en ook Hans en Anne waren er al.
Anne, Bart en Hans zouden net als Jannitta in het wedstrijd vak starten. Dit vak was ook weer opgesplitst in vakken. Bart stond in het eerste vak en de anderen in het derde vak. De start van de wedstrijd was om 9.30 uur. Om 9.40 uur werd de 2e wave weggestart en nog eens 10 minuten later mocht ik van start in de 3e wave.
Gelukkig stond ik vrij vooraan en na de start wilde ik me aan het plan van een vlotte toertocht houden, maar na 500m werd dit plan al overboord gegooid. Ik reed naar de kop van de groep en als er eenmaal snelheid in zit, dan moet je proberen dat vast te houden, toch? En dat gebeurde. Na een goed kwartier haalden we met de groep de eersten van de 2e wave al in en een paar minuten later reed ik samen met een andere rijder weg van de groep. Het tempo zat er goed in. Jelle-Wietse Jongedijk was de rijder waar ik het wiel van probeerde te volgen. Wat een klasbak is dat! Nog maar 18 jaar en als een malle op kop aan het rijden. Jelle-Wietse is een local en had geholpen met het uitzetten van het parkoers. Die kennis kwam soms goed van pas. Op de stukken waar we konden inhalen gaven we flink gas, op de singletracks konden we vaak niet inhalen en Jelle-Wietse wist dan precies hoe lang het duurde en waar we weer konden gaan inhalen. Ideaal zo’n lokale gids! Halverwege had ik een moeilijke periode en kon ik weinig kopwerk doen. Na een bult die we een paar keer op moesten langs de snelweg herpakte ik me en ondanks de flinke bui op het einde, de zuigende ondergrond en de soms spekgladde paden kon ik goed door blijven rijden. Het laatste stuk kon ik nog veel kopwerk doen en uiteindelijk ben ik samen met Jelle-Wietse gefinisht. Ondanks dat we zoveel rijders moesten inhalen, niet door konden rijden op de singletracks en zelfs een aantal keren moesten af stappen op de bultjes hebben we een prima tijd gereden met als resultaat de derde snelste tijd van de cyclo’s. Uiteindelijk ben ik erg tevreden met de “vlotte toertocht” en het verloop ervan. Het was ook super gaaf om een goede samenwerking te vinden in de veldslag!
Toen ik gefinisht was, waren Bart, Anne, Hans en Jannitta al lang en breed binnen. Na afloop even kort de verhalen gewisseld onder het genot van een gehaktbal. Iedereen was super tevreden. Bart had de 100 km het snelst afgeraffeld en was 12e geworden. Anne en Hans hebben de hele rit samen gereden. Ze waren uiteindelijk in een mooie goed samenwerkende groep gekomen, maar toen er twee groepen verkeerd waren gefietst, kwamen er drie groepen bij elkaar. Dit was ongeveer 50 man en dat leek op een gegeven moment wel op een wielerwedstrijd. Heel erg zenuwachtig. Door goed samen te werken met nog iemand in een blauw tenue hebben ze op 2 na iedereen van zich af weten te schudden. Bij de finish bleek Anne net even sneller dan Hans. Anne is 16e geworden en Hans 20e. Jannitta heeft een goede wedstrijd gereden, maar kwam in de sprint voor plek 2, 3 en 4 helaas net te kort voor het podium en werd heel netjes 4e. Jannitta kennende was ze daar niet helemaal tevreden mee.
Iedereen was het er over eens: Wat een mooie veldslag en gelukkig is het geen slagveld geworden!
