SKS Bike Marathon Sundern-Hagen 2019

Terwijl iedereen in Nederland zaterdag 27 april Koningsdag aan het vieren was, besloten Arjen, Anne en Inge om juist Duitsland op te zoeken, dit maal voor de SKS Marathon Sundern-Hagen. Er was nog wel enige twijfel toen de weersvoorspelling slechter en slechter werd… Maar zaterdagochtend toch allemaal gegaan.

De start en de finish waren niet op dezelfde plek, deze lagen 10 km bij elkaar vandaan. Het plan was om de auto bij de start neer te zetten en deze na de finish op te halen. Mooie manier om uit te fietsen. We waren er wat eerder dan gepland en met de regenverwachting toch maar besloten de auto bij de finish neer te zetten (wat achteraf de beste keuze van de dag bleek te zijn!). Anne was iets later en had zijn auto zo’n 2 km van de finish geparkeerd.

Lekker warm gefietst naar de start in Sundern en afgezien van een paar spetters was het gelukkig redelijk droog weer. Dat begon goed! Na het luiden van het startschot voor een geneutraliseerde start vertrokken heel veel renners, met het bijbehorende gedrang, over het lange stuk asfalt richting Hagen. Het duurde niet lang voordat de druppels met grote getalen uit de hemel kwamen vallen. De bochten waar je het gras op of af draaide waren spekglad, dus het was goed oppassen geblazen.

Door de regen koelde het erg snel af en de momenten met hagel maakte dat er niet beter op. Het werd steeds moeilijker om het warm te houden. Elke klim was een verademing, weer even op temperatuur proberen te komen. Maar ook dat lukte later niet meer. In de afdalingen was het lastig om nog wat te zien, alles zat onder de blubber. Poetsen van je bril of Garmin had weinig zin, in no time was het weer allemaal mooi bruingrijs gekleurd. Eindelijk kwam na ruim twee uur een zonnetje tevoorschijn! Helaas hield deze het niet lang vol… Het parcours van de marathon was op zich niet uitdagend, veel brede paden, weinig spectaculaire afdalingen. Maar met deze omstandigheden was opletten geblazen om niet onderuit te gaan, alles glibberde door de dikke laag modder. Wat keek ik uit naar die finish! Na ongeveer 50 km reden we naar het finishterrein toe. Lekkermakerij! Want in plaats van richting de finish te gaan, draaide het parcours de andere kant op voor een belachelijk steile klim voor het bergklassement. En daarna volgden nog een paar vieze klimmen waar menig rijder van z’n fiets moest vanwege de kramp. Niet zo gek met deze kou.. Gelukkig was even later dan toch echt de finish in zicht. Ik had eigenlijk verwacht dat Arjen en Anne daar al wel zouden zijn. Wie gaat er in deze omstandigheden nou nog verder fietsen? Nou.. zij dus!

Het was een ramp om alle natte kleren uit te krijgen. Alles was verkrampt door de kou. En de regen kwam met bakken naar beneden.. Na de moeizame verkleedpartij snel de feesttent opgezocht en wat was dat heerlijk die warmte! Ondanks dat ik de finish in de gaten hield, had ik Arjen toch net gemist. En ineens zag ik daar een oranje fiets met een verkleumde zombie met een warmtedeken om hem heen. Helemaal verkleumd. Dat was wel even schrikken, die aanblik. Snel naar de auto voor droge kleren en daarna de stoelverwarming op maximaal. Nadat Arjen geïnstalleerd was ben ik weer snel terug gegaan naar de finish om te kijken of Anne er ook al was. En die kwam net aanfietsen, nog verkleumder en verdwaasder dan Arjen was geweest (“Ik heb echt geen idee waar ik mijn auto heb staan..”). Ook Anne snel op de stoelverwarming gezet tot er weer wat leven in kwam en daarna snel naar zijn auto gebracht zodat hij ook droge kleren aan kon trekken.

Even later zaten we heerlijk met z’n drieën in de warme feesttent. Wat een andere wereld… Langzaam maar zeker trok de waas over iedereen een beetje weg en warmde alles weer op. Echt bizar wat Anne en Arjen gepresteerd hebben. Anne: ”ik heb het zelfs tijdens de Drenthe 200 lang niet zo koud gehad als vandaag”. En ondanks deze omstandigheden hebben Arjen en Anne ook nog eens supersnel gefietst, met een mooie klassering bij de Senioren 2 als resultaat: Arjen een 3e plek en Anne een 6e plek. Ook ik mocht niet klagen met de uitslag met een 2e plek bij de Senioren 2.

Zondag moesten de kids weer opgehaald worden bij opa en oma. En op de route lag Havelte waar juist de Koningscup gehouden werd. Een mooie kans om even te kijken hoe het voelt om meerdere dagen achter elkaar flink in te spannen. Gelukkig was het weer dit keer heerlijk, het voelde gewoon warm aan met die 11 graden! Ze hadden een leuk parcours neergelegd, met weinig momenten om uit te rusten. Veel bochtjes draaien, een mooie drop en veel steile klimmetjes op en af. Dus die voelde ik wel na gisteren. Uiteindelijk als 4e over de streep gekomen. Was erg leuk om te doen. Nu maar even uitrusten 

2 reacties

  1. Mooi verhaal Inge, levendig geschreven ook. Ik waande me even terug naar een ver verleden, toen onze Crist Alp werd geneutraliseerd , oei, dat was ook super koud.
    Gaaf hoor en dus ook nog eens een fraaie klassering, niet gek ja !

    • Nou Steven, daar heb ik onderweg ook meerdere malen aan gedacht… Dat is de enige keer geweest dat ik het ook zo koud had.. En ook dat was achteraf eigenlijk stiekem toch best wel gaaf… ;-)

Laat een antwoord achter aan Smitje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *