Schinderhannes MTB Marathon 2018

Wanneer je dit Pinksterweekend niet mee mocht doen met de UCI Mountainbike World Cup in Albstadt, dan waren talloze andere mogelijkheden om ergens een mooie wedstrijd te fietsen. Een groot deel van TeamRideMyMTB was afgereisd naar Emmelshausen om daar aan de marathon of halbmarathon mee te doen. Hieronder volgen de verslagen.

Helmuth – De wekker ging om 5.00 uur, even snel eten, de laatste spullen pakken en de auto in. Patrick thuis ophalen en door naar Emmelshausen. In de auto ging het uiteraard al over de wedstrijd en de opbouw ervan. Ik wil nog weleens te hard vertrekken en met Patrick had ik het erover om het eerste stuk rustiger te beginnen dan normaal gesproken. Dit ook met het oog op de Rally di Romagna (vijf-daagse in Italië) die over 1,5 week begint. Het was mooi rustig op de weg, dus waren we er mooi op tijd.

In het startvak van de halve marathon (69km) stonden we samen met Arjen en Inge. Om 9.30 uur klonk het startschot. Arjen was meteen al uit het zicht verdwenen. Ik had een mooi plekje gevonden in het achterwiel van Patrick. Patrick en ik hebben lekker samen kunnen rijden en ik werd in het begin van de klimmetjes geregeld afgeremd door Patrick. Zeker het moment dat we door een grote groep werden ingehaald kon ik het moeilijk laten om niet mee te gaan. De oude leermeester had wel gelijk en we bleven goed doorrijden. De rijders uit de grote groep raapten we stuk voor stuk weer op. De laatste 10 km konden Patrick en ik nog lekker versnellen. Patrick iets meer dan ik en ik moest hem dan op een klimmetje net laten gaan. Hij moest alleen de laatste kilometers met een shifter in zijn hand de marathon uit fietsen. Uiteindelijk was ik ongeveer 2 minuten later binnen.

Na de tijd was er voldoende verzorging met cake, koek en drinken. We hebben gezellig na kunnen kletsen onder het genot hiervan. We hadden een mooi plekje bemachtigd, samen met Arjen die al geruime tijd binnen was, om Inge en Anne te zien finishen. Daarna nog even klappen voor Arjen die eerste was geworden in zijn categorie en weer met een voldaan gevoel richting huis.

Arjen – Inge en ik hadden zich ingeschreven voor de halve marathon met 69 km en 1.600 hm. Na een korte nacht in eigen bed gevolgd door een autorit over de autobahn stonden we zondagmorgen in een heerlijk zonnetje aan de start. Het was allemaal goed geregeld in Emmelshausen. Met een mooie startlocatie in het dorp waarbij de startnummeruitgave prima verliep en je nog even een stress plasje op een normale WC kon doen in plaats van een dixie. We hebben eerst Anne uitgezwaaid (start was lekker vroeg, 8.30 uur) en zijn daarna zelf gaan warm fietsen voor de start van de halve marathon. We waren mooi op tijd zodat we vooraan konden gaan staan. Na de eerste start lus over wat asfalt ging het daarna het bos in. De eerste 20 km waren niet super lastig qua klimmen maar de gaskraan werd vooraan flink open getrokken op de stukken omhoog. Ik zat goed vooraan en wist met de eerste groep mee te fietsen. Gedurende het verloop van de wedstrijd werden mooie singletracks en leuke afdalingen afgewisseld met lastige (voor geen meter lopende) stukken tussen de weilanden door. Als je de weilanden vergeet was het best een gave marathon met af en toe technische stukjes die lekker liepen. De wedstrijd verliep goed en ik wist een mooie overall 5e plaats en 1e senioren II binnen te halen. Inge werd overall 6e dame, Patrick 18e overall en 5e senioren II en Helmuth 23e overall en 9e senioren I. Na de finish lekker wat tijd om bij te kletsen onder het genot van de Deutsche Bier und Kuchen. Daar kwamen de verhalen ook al vrij snel over dat Patrick Helmuth een beetje in toom moest houden in het begin van de wedstrijd omdat hij allemaal rode lappen voor zich zag fietsen. De tactiek van onze sportleraar heeft gewerkt want alle roden lappen werden gedurende het verloop van de wedstrijd allemaal 1 voor 1 opgeraapt en ingehaald. Goed en slim ingedeeld. Al met al een top dag met super mooie prestaties van iedereen. En onderweg naar huis door de hoos- en onweersbuien was het nog eens extra nagenieten van het mooie weer tijdens de race.

Anne – In tegenstelling tot de rest van het team ben ik de dag er voor al richting Emmelshausen vertrokken. Het leek me wel eens leuk om een nachtje in een tent te slapen en ik moest een uur eerder starten dan de rest voor de 104 km lange en 2500 hoogtemeters tellende marathon. Je kon je tent net na de eerste startlus in een daarvoor aangewezen weiland neerzetten met een mooi uitzicht op de windmolens. Het was er wel lekker rustig in vergelijking met de plek waar ik eerder wel eens met mijn camper had overnacht vlakbij de start en het weer was ook nog een super lekker.

Om acht uur ben ik op de fiets gestapt om nog wat warm te rijden en tien minuten van te voren in het startvak te gaan staan. Hier kan dat nog en je staat nog vooraan ook. De start ging zoals de voorgaande jaren eerst weer over een startlus zodat je weer bij start/finish kwam over het grasveld en daarna begon het echte werk. Ik kon redelijk voorin meekomen en ik schatte dat er zo’n 30 man voor me zat. Voor mij is het eerste uur altijd het meeste afzien. Ik moet in mijn ritme komen en het is vaak lastig om aan te haken. Ik ‘loop’ dan ook vaak een beetje te linkeballen. Uiteindelijk kwam ik met nog 3 man in een groepje terecht en daar heb ik tot kilometer 50 mee samen gefietst. Steeds meer begon ik op kop te fietsen en uiteindelijk op een klim toch ben ik net wat harder gaan fietsen. Dit resulteerde er in dat er twee af moesten haken en ik nog iets van 10 kilometer samen met een Duitser heb kunnen fietsen. Uiteindelijk zag ik hem ook langzaam uit het zich verdwijenen en fietste ik alleen tot ca 30 kilometer van de finish. In de tussentijd nog wel een leegloper gehad in een afdaling, maar met enig geluk kon ik een pomp gebruiken van een behulpzame man die aan het einde van de afdaling zat. De band voor de zekerheid hard opgepompt en dat is hij ook gebleven… Net daarna kwam er in een keer iemand snel achterop en ik besloot toch maar aan te haken. Op de lange rechte open stukken heb ik vaak het kopwerk gedaan en hij meer in de bossen. Toen we op een van de vele hobbelige grasvelden omhoog moesten was hij in een keer helemaal uit het zicht verdwenen en was ik weer alleen. Uiteindelijk heb ik ongeveer 10 man op kunnen rapen de hele marathon en dat leverde een 13e plek overall op en een 7e bij de Masters 1.

Zoals Helmuth al aangaf werd ik binnen gejuicht door mijn enthousiaste teamgenoten en was er meer dan genoeg lekkers te eten/drinken. Daarna snel douchen, de prijsuitreiking kijken van Arjen en toen weer tevreden de auto in.

De uitslagen zijn hier te vinden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *