04:20 wekker gaat, dit went nooit maar de motivatie om een stukje te mountainbiken in het mooie Duitsland geef geen aarzeling in het opstaan.
Op de afgesproken carpool locatie tref ik Merlijn. Jan en Patrick carpoolen ook en zijn hier ook. Los van elkaar afgesproken en toevallig zelfde plek en zelfde tijd.
Op naar Zierenberg! Het team met zn 6-en vertegenwoordigd zal van start gaan op 2 afstanden: Patrick, Inge en Merlijn op de mittelstrecke (56km 1400hm) en Arjen, Jan en ik (Klaas) op de Langstrecke (84km 2100hm)
Gezamenlijk zullen we 9:45 van start gaan. Ieder zijn eigen strategie of juist geen strategie. Bidonnetjes klaargelegd op ieder zijn eigen plek want drinken moesten we bleek later.
In het karakteristieke dorpje staat, zo lijkt, iedere inwoner in een blauw T-shirt van de plaatselijke mountainbikevereniging paraat om zijn of haar taak te gaan vervullen. De dames bij de inschrijving zijn vriendelijk en het verloopt zeer vlot, top.
De start volgt en deze verliep gecontroleerd en goed. Na een korte afdaling volgt een asfaltklim wat het deelnemersveld gelijk uiteen trekt. Het is inmiddels een graad of 22-24.
Bovenaan deze klim duiken we een singletrack in welke mooi afdalend door de bossen kronkelt. Ondergrond lijkt in eerste instantie stevige bosgrond dus in combinatie met de voor ogen schrottepaden is het gevoel goed mbt gekozen bandendruk en grip. Heel snel verdween dit gevoel want Jan en ik schuiven op de bijna identieke plek onderuit. Bij de fotograaf….zou die het geweten hebben ;-). Later bleek ook dat overal je concentratie ten top moest zijn omdat er veel relatief kleine steentjes op het parcours lagen. Beste omschrijving is denk ik grind, dus los en verraderlijk.
Dus anticiperen en herpakken voor Jan en mij. De rest had dit goed opgevangen.
De marathon bestond uit 2 of 3 rondjes dus ronde 1 zoveel mogelijk opnemen. De klims en de tracks wisselden zich af en door de relatief technische afdalingen werd de marathon ook echt interessant. Op elke afslag waar het mis kon gaan zat een dorpslid je te attenderen of aan te moedigen. Sommige moesten ook even ‘naar het toilet’ maar al fluitend en plassend tegelijkertijd wist baardemans het duo op de provinciale weg tijdig te alarmeren dat er weer renners aankwamen, fantastisch. Dit was trouwens in de 2e ronde en baardemans zijn T-shirt was grotendeels donkerblauw i.p.v. lichtblauw van het zweet. (Zittend op een stoel grootste gedeelte van de tijd;-)). Ja warm was het! Ca 30gr inmiddels praktisch windstil.
Het hoogte profiel was klimmen en dalen met naar 23km meer klimmen als dalen. Vervolgens een lange afdaling terug naar het dorp. Het mooie was de afwisseling van het parcours. De singletracks maakte het gaaf en uitdagend maar had ik het parcours vooraf geweten was er minder druk in de bandjes gegaan. Weer een les: bij twijfel ga je van het technische scenario uit.
Het team heeft alles goed opgevangen: de warmte, losse ondergrond en zwaarte van het parcours want de uitslagen mogen er zijn! Volop podiumplaatsen en zelfs de hoogste trede. Mede doordat het een mountainbike podium was dit keer. Dus plek 4 en 5 werden ook gehuldigd.
⁃ Arjen Feenstra: 1e senioren 2 84km
⁃ Patrick van Kampen: 3e senioren 2 56km
⁃ Inge Feenstra: 4e vrouwen 56km (geen leeftijdsklasse)
⁃ Jan Feenstra: 4e senioren 2 84km
⁃ Merlijn Visser: 14e senioren 1 56km
⁃ Klaas Bakelaar: 11e senioren 1 84kmDe rust in voorbereiding naar de start, het enthousiasme bij finishen van teamleden, het gezellig doornemen van de wedstrijd op het pleintje in het leuke Karakteristieke dorpje, de goede begeleiding van de organisatie en het mooie parcours maakte deze marathon tot 1 die voor herhaling vatbaar is.
